Afterlives - A Ticking Clock I Couldn't Stop (2009)





Hepimiz zamanında çocuktuk. Bazılarımız içinde ya da dışında hala çocuk. Çocuktuk, haliyle çeşitli şeylerden çeşitli sebeplerden dolayı korkuyorduk. Karanlıktan, yalnız kalmaktan, gök gürütüsünden, hikayelerden, sünnet olmaktan, misafirliğe gittiğiniz muhabbet kuşlarından, evde rafta duran çirkin biblolardan ve diğerleri. Öyle ya da böyle yine bazılarımız bu korkuları yendi bazılarımız yenemedi. Az buçuk tahminle Afterlife'ın adını ve albüm kapağını gördüğümüz anda akıllara bu korkular ve zaman ötesi uzamları geliyordur elbet. Ancak olaylar tam olarak böyle değil.

Afterlives Connecticut'da ki evinde küçük stüdyosuna kapanan William Barret'in tek kişilik dev projesi. A Ticking Clock I Couldn't Stop ise duygu yoğunluğu bakımından o kadar yoğun ki istemeden de olsa William'ın içsel dünyasına dalıveriyoruz. Efektlerle, pedallarla, gizliden gizliye dronevari sabitlerle örülmüş bir güzellik duruyor karşımızda. Önceki paragrafta bahsettiğim gibi korkulacak bir durum ve sürekli olarak ürküten bir vokal düzeni de yok albümde. Gayet sakin bir başlangıç yapıyoruz All Teeth ile. Sonra biraz sizi boğazınızdan tutup silkeleyen, kirli vokallerle gürültü seviyesinde yükselme görüyoruz. Aradan geçen gürültü dalgasının ardından ise Still Lakes (bence albümün en başarılı şarkısı) başlıyor ve girişindeki o gitarla beraber içimizden birşeyler kopuyor, bütün kirden arındırıp çocukluğunuzun en saf zamanlarına geri gönderiyor. Gramajı az da olsa ara sıra post rock esintileri de geliyor kulağa albümü dinlerken. Gayet uçucu madde havasında olan kapanış şarkısı Bright Shimmering Lights'ı dinlerken de anneniz gelip sizi son kez kontrol edip yatağına yatıyor. Sonra ise mutlak sessizlik.

Gece karanlık odanızda kulaklıkla dinlediğinizde eğer bazı şeylerden arınamadıysanız gölgelere bakıp paranoyaklaştıran vokaliyle Afterlives, yorganınızı biraz daha yukarı çekmenize sebep olabilir. Bu o an içinde bulunduğunuz ruh haliyle de çok alakalı. O yüzden temiz kafa ile dinlemek ve alınabilecek maksimum etkiyi yakalamak en güzeli olacaktır.



Evet bunu istiyorum!

3 Kişi Yaladı :

Vaykorus | 15 Ekim 2009 12:55

Ne güzel de bir yazı olmuş Orçun.

Tebrik ediyor, yenilerini bekliyorum. Albümü indirmeyi de ihmal etmiyorum tabii. Sağolasın.

Halen korktuğum şeyler var sanırım..

eat your parents | 15 Ekim 2009 13:55

Teşekkürler Tolga hepimiz daha iyilerine layığız ama olduğu kadar işte. Birazdan da kibarlıktan çatlayabilirim, evet :) Beğenmen dileğiyle..

Vaykorus | 15 Ekim 2009 20:18

Çatlamaman dileğiyle, esen kal lütfen.

Bak hangimiz çatlıyıcak sence : )

Yorum Gönder

.

.

Öpücük