İlk kez Hyakkei duyduğum 2006 dönemiydi ve baya heyecan yapmıştım. Yeni bir şeyleri basmalarını umut ediyordum nicedir ve 2009'da çıkan bu albümlerini bulmak epey zamanı aldı ve grubun halen underground sularda yüzmesi de bunu tetikledi.
2006 yılından çıkardıkları Standing Still In A Moving Scene albümünün genel melodik yapısının iç çekişi ve diğer sürüsüne bereket Post Rock oluşumlarına göre distortion kaşıntısının olmaması farklı sularda yüzmelerine neden oluyor, bu da beni sevindiriyordu. 3 kişilikti grup. Kiyabu Natsuko adında 1'i hanım kızımız olmakla beraber Bass ve Glockenspiel'ı okşuyor, Nakamoto Shuhei'nin gitar tekniği, yağ gibi kayan tellerinden çıkan ses oluşumunda ki melodi zenginliğinin büyüleyici havasına kapılmamak mümkün değilken, uyum zirvesini tavan yapan ve bestelere daha uyumlu bir davulcuyu düşünmek aklımızdan bile geçmezken, isminin Tanaka Ken olduğunu bir çırpılık araştırmamız da anlayıveriyorduk. Gerçi sitelerinde ki karakter yetersizliğinden kaynaklanan Japonca yazıları okuyamadığımız gibi, dil paketi yüklesekte düzelmeyen bir durum baş başa kalıyorduk. Bu onları daha da gizemli yapıyor, myspace sayfalarına geri dönüyorduk.
Ama.. ama gel gelelim ki Hyakkei bu 3 sene için de kendini geliştirmek ya da farklı tadları birleştirmek adına bir şeyler yapacağına, yerinden saymayı tercih etmiş olucak ki, Standing Still In A Moving Scene'i aratan kulakların sahibi oluveriyoruz albümü dinlerken. Nakamoto Shuhei'nin melodi zenginliği sanırım bir yere kadardı ya da bu 3 yıl için de çok kötü şeyler yaşayıp, üretime geçememişti ama Tanaka Ken'de onun yolundan gitmeyi arzulamıştı sanırım ki Kiyabu Natsuko'da grubu tek başına kurtaramazdı. Yazıktı..
Yine de yerden yere vurmuş gibi olmak istemem albümü çünki kötü bir albüm değil. Hyakkei müziğiyle yeni tanışacak insanlar için hatta baya baya güzel bile gelebilir. Ama eski dinleyenler (zamanında Ychorus sayfasını süslemişti o güzelim albüm) ne dediğimi iyi anlıyacaklardır eminim. Her şeyi geçtim, Standing Still In A Moving Scene albümünün kayıt güzelliği de sound kadar güzeldi ama bu albüm de, kayıt bile daha geri. Naptınız siz yahu diye söylendim, durdum albüm boyunca. Zil kaydının sıradanlığı ve altolardan çıkan turşu varili tadında ki sesler beni benden aldı resmen. Sound'un daha da bir soft hale girmesi de ayrı bir durum. Belki de ben çok şey bekledim gruptan, ya da hiç bir şey beklemeyip, sadece yeni bir şeyler basmalarını ümit ediyordum. Genelde olan şeydir bu bilirsiniz. İlk albümlerin tadını hiç bir şey geri getiremez. 29 Nisan 2009 çıkışlı bu 2. albümlerini yine de indirmelisiniz diyor, yorumlarınızı da bekliyor olacağım efenim..
Hyakkei - Okurimono (2009)
Part 1
Part 2
