Endvra - The Watcher (Old Europa Café, 1998)

Endvra - The Watcher (Old Europa Café, 1998)

Bir gün bir çocuğun çıkıp Avrupa post-industrial piyasaya yuvalanmış dark ambient kuyusuna “kral çıplak” diye bağırmasını bekliyorum. “Hepiniz tembelsiniz ve alayınızı toplasak herhangi bir Helge Sten projesinin bir dakikası etmezsiniz. Gevşek drone ağlarınızın geniş aralıklarını bizim hayalgücümüz dolduruyor, dark and brooding atmospheres my ass!”. Böylesi bir suçlama kimi ıskalardı? Bad Sector ve Massimo Magrini’yi, Drone Records katalogunu, Inade’i, . Eğer Avrupalı olsaydı Monstrare ile dudaklarımıza en tatlı uçukları konduran Cordell Klier elbette. Nordvargr? Hayranları karar versin. Ya “Okült” soundscape’leri ve space klavyeleri “tuhaf uzak zamanlar”a akord etme başarısıyla tanınan, Atlantik ötesinden Ada’ya bulaşmış Lovecraftianizm takıntısından da payını almış Endvra? Ben giyotini indirmekte tereddüt etmezdim. Hatta primitif ritüel perküsyonları, shoggoth orjisi hissi veren yosunlu atmosferleri ya da uzak yıldızlardan gelen formları ağırlamaya istekli işleri değil, özellikle “The Watcher” için. Ama kurbana, popüler müzikte masif konseptin müziği tuhaf yollardan gölgelediği enstantanelerden olduğu için saygıda kusur etmeyerek.

Endvra diskografisini eşeledikten sonra “The Watcher”ın Endvra 101 olmak için fazla istisnai, fazla radikal bir iş olduğunu görmek zor olmaz. Albümün minimalizminin sıkıcı, tembel, snob, kopyacı, ilahi ya da kusursuzca başarısız seçeneklerinden hangisini cisimleştirdiğini çözmek için, tek parçalık içeriği tanımlayan iki sabit nokta arasında osilasyonların, metalik tırmalayışların & ovalara yayılan ya da metal yüzeyi kazıyan synth’lerin yanısıra, iç kapağa ve alt başlığa da göz atabiliriz. “The Watcher and the Watched Signals from the Dreaming Communion”. Gözleri, büyük yıldız izdivaçlarına şahit oluyormuşcasına ardına dek açılmış teyze, buğulu gri-mavi eterik soyutlamalar, kavanozdaki domuzcuk ve sandalyeyle kompozisyon... Açık ki birleştirmemiz gereken bir bulmaca yok. İnmemiz gereken bir yer varsa, bu, çoğu dark ambient işindeki gibi Ganzfeld deneyinin izolasyon tankı. Ama bir şey daha var. Bu defa tembellikten değil, bu coğrafyanın gerçekten hayalgücüyle doldurulması gerektiğini ve stasis'in şiirin en yüksek formu olabileceğini söyleyen bir şey.

Endvura – The Watcher

Limit has been reached.