Eno - Must Correspond In Pattern (Synalgie Records, 2009)

Eno - Must Correspond In Pattern (Synalgie Records, 2009)

Uuzun zaman olmuştu bir şeyler eklemeyeli. Ne yaptın o aralarda ? 2 Günlüğüne de olsa Ödemiş'e gittim. Bir rahatlık geldi sanırım. İyi oldu yani. İstanbul'un nedeni çok ya da yok olan griliğinden bir süre uzak kalmak iyi geliyor insana. Halbuki Ödemiş'in bu konumda ki durumu, yapıcak bir şey olmamak, bulamamak ve parklar da oturup, abur cubur yemekle birlikte daha içler acısı bir durumuda rahatlıkla gözükmekte ama alışkanlık var oralara işte.. tüm olay bu olsa gerek.


The Membranes konseri keyifliydi bu arada. Punk Rock daha bir belirgin olsa da Post Punk esintilerini de kulağımız da hissedip, pogo'ya girdik bir ara, güzeldi. Gerçi, İstanbul'da gördüğüm eğlenmeyi pek bilmeyen(istemeyen) ve mumlanmış gibi sadece sahneye bakan onlarca insanın, hangi konser de kendini salıvereceğini görmekte, bende ki merak konularından. Bu tip durumlar ve İstanbul kitlesi hakkında yakın da(eğer moralim yerin de olursa) bir yazı yazmayı planlıyorum. Herneyse.. The Raws, deri kıyafetleriyle ortamı dikkate bağlayıp, cayır cayır çalıp, milleti gaza getirdiğini söylemek yanlış olmaz. Bass gitar olmadan, 2 gitar ve taramalı hızın da bir davul adamı olan 3 kişilik Punk, Rock'n Roll projesi The Raws, kendilerini duruşlarıyla ve kısa ama hepten gaz olan besteleriyle iyi gösterdi. Kısa zaman da dinleyici kitlesini büyüteceğini düşünüyorum. Sean Parker Band ilk çıkandı konsere ve o esnada baya az bir izleyici kitlesi olsa da, eğlenerek ve isteyerek çaldılar. Beatles coverı da duymaya değerdi gerçekten ve yine insanlar bakmakla yetinip, sallanmaktan ya da ritm tutmaktan çekinir bir pozisyondaydılar. O değil de, çıkış noktası Punk olan o gece de bile, bir kaç insan hariç, adam akıllı bir bok yapmadı kimse. Zorla ya da hatır için mi gelmişti yoksa herkes ? Anlam vermekte zorlanmayı da bırakıyor, başka bir zaman detaylara gireceğim diyorum.


Yazasım var aslında baya bir şey ama ilerleyen zamanlara inşallah diyor, bu albümü çok sevdiğimden değil, çok öncesi upload ettiğim ve Post Rock ayarı her şeyi toplayan arşivciler için paylaşıyorum. Eno gibi yüce bir ismi seçmelerinden anlayabiliceğimiz Brian Eno'ya bir gönderme var mı, orası da meçhul gerçi. Bu arada güzel mailler gelmeye devam ediyor ve sevincimi burada paylaşmanın heyecanını yaşıyorum. Ayrıca uzun zamandır ihmal ettiğim Indie ayarı albüm paylaşımına kısa zaman için de düğmeye basıp, harekete geçeceğim nasipse. Her ne kadar Ambient, Drone, Noise, Experimental işlerin adamı olsam da, eskiden daha çok dinlediğim Indie müziklerin de temelim de yattığı ve kopamadığım da bir gerçek. Daha önce de dediğim gibi; Geçmişte dinlediği şeyleri unutan ya da hunharca küçümseyen insanlarla hiç işim olmaz, kendilerine okkalı bir tokat atmalarını tavsiye ederim. Çok uzattım, tamam..

Eno - Must Correspond In Pattern (Synalgie Records, 2009)

Tracklist

01. Intro
02. Archaic Pattern
03. Evolve, Unfold
04. Outro